ในซีแอตเทิลวัยรุ่น David (Matthew Broderick) เป็นนักเรียนขี้เกียจ แต่สดใสที่ชอบแฮ็คและเปลี่ยนเกรดของเขาในคอมพิวเตอร์มัธยมปลายมากกว่าการเรียน วันหนึ่งเจนนิเฟอร์ (Ally Sheedy) เพื่อนสนิทของเดวิดอยู่กับเขาและเขาตัดสินใจที่จะแฮ็ค บริษัท ของเล่น Protovision เพื่อค้นหาเกมใหม่และเขาบังเอิญเชื่อมต่อระบบ War Operation Plan Response ในคอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่ที่ North American Aerospace (NORAD) ที่เบอร์มิงแฮมโดยใช้รหัสผ่าน Joshua ซึ่งเป็นชื่อของลูกชายของผู้สร้าง นักวิทยาศาสตร์ผู้ล่วงลับ Stephen Falken (John Wood) เดวิดท้าทายคอมพิวเตอร์ให้เล่นเกมสงครามเทอร์โมนิวเคลียร์ทั่วโลกระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าคอมพิวเตอร์กําลังเล่นจริงและสหรัฐอเมริกากําลังเปลี่ยนสภาพเป็น DEFCON 1 ในเกมที่ไม่มีผู้ชนะ "Wargames" เป็นหนึ่งในภาพยนตร์เรื่องโปรดของฉันในยุค 80 และแม้จะมีสงครามเย็น แต่ก็คิดถึงช่วงเวลาที่มีความรุนแรงเล็กน้อยในโลกอีกครั้งและชีวิตง่ายขึ้นอย่างไรการบินในเครื่องบินก็เป็นตัวอย่างที่ดีอย่างหนึ่งที่เราเห็นในภาพยนตร์เรื่องนี้ ฮอลลีวูดยังคงสามารถสร้างภาพยนตร์ที่ดีจากเรื่องราวดั้งเดิมที่ยอดเยี่ยมได้ Matthew Broderick เป็นนักแสดงที่มีแนวโน้มที่น่าทึ่งกับ "Ladyhawke" และ "Ferris Bueller's Day Off" และแฮ็กเกอร์ David อยู่ข้างหน้า Ally Sheedy แสดงเสน่ห์รอยยิ้มที่น่ารักและเคมีที่ยอดเยี่ยมกับ Broderick "Wargame" มีเรื่องราวที่เฉียบแหลมและตลกพร้อมข้อความอันงดงามในช่วงเวลาของสงครามเย็นที่เน้นในตอนท้าย: "การเคลื่อนไหวที่ชนะเพียงอย่างเดียว (ในสงครามนิวเคลียร์) คือไม่ต้องเล่น" โชคดีที่มหาอํานาจส่วนใหญ่ที่ Be of the world เข้าใจข้อความนี้ในที่สุดเมื่อสิ้นสุดสงครามเย็น คะแนนของฉันคือแปด ชื่อเรื่อง (บราซิล): "Jogos de Guerra" ("War Games")
นี่เป็นรายการโปรดเก่าสําหรับเบบี้บูมเมอร์ที่อายุน้อยกว่าหลายคนซึ่งเป็นวัยรุ่นและในวัยยี่สิบของพวกเขาในตอนเช้าของยุคคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล อันนี้ค่อนข้างน่าขบขันมากกว่า มันเปิดตามากมายทั้งศักยภาพและอันตรายที่เราเผชิญในขณะที่เข้าสู่ยุคคอมพิวเตอร์ รัฐบาลมีเครื่องจักรที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้และอินเทอร์เน็ตที่พวกเขาสื่อสารมานานหลายทศวรรษก่อนที่สาธารณชนจะได้รับการเข้าถึงจากคอมพิวเตอร์ในบ้านของ Commodore 64, Amigas และ Atari โบราณเหล่านี้ผ่านสายโทรศัพท์ย้อนกลับไปในช่วงปลายทศวรรษ 1970 แม้ว่างานนี้จะสนุกสนาน แต่ก็มีคําเตือนที่ถูกต้องแม้กระทั่งทุกวันนี้ Broderick และ Ally Sheedy ทั้งคู่อายุ 21 ปี เล่นอายุ 17 ปีอย่างมีประสิทธิภาพ มันอัตรา 7.6 / 10 จาก ... อสูร :.
Cyberthrillers อาจไม่ได้เริ่มต้นด้วย "WarGames" แต่ที่นี่ฟอร์มประสบความสําเร็จสูงสุดในช่วงต้น เมื่อผู้สร้างภาพยนตร์จํานวนมากขึ้นทําตามตัวอย่างของการแสดงภาพการเผชิญหน้าไฮเทคระหว่างมนุษย์และเครื่องจักร "WarGames" ยังคงเป็นมาตรฐานที่ต้องวัดผล แม้ว่าจะไม่ใช่ภาพยนตร์คลาสสิก แต่ก็เป็นหนังระทึกขวัญข้าวโพดคั่วที่ดีมากของงานฝีมือเสน่ห์และมนุษยชาติที่ไม่ธรรมดา เดวิด ไลท์แมน (แมทธิว บรอเดอริค) นักเรียนมัธยมปลายในซีแอตเทิลมีเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงในการยกเลิกสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นตัวอย่างแอบดูเกมคอมพิวเตอร์ที่กําลังจะมาถึง แต่สิ่งที่ทําให้เขาต้องแก้ไขระบบคอมพิวเตอร์ WOPR (War Operation Planned Response) ของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในลักษณะที่จะทําให้เกิดการนับถอยหลังสู่สงครามโลกครั้งที่สาม เอฟบีไอคิดว่าเขาเป็นสายลับโซเวียตในขณะที่เพื่อนร่วมชั้นเจนนิเฟอร์แม็ค (Ally Sheedy) กําลังสงสัยว่านี่ไม่ใช่ทั้งหมดที่เกี่ยวกับเกรดชีววิทยาที่ปรับใหม่หรือไม่ Broderick แข็งแกร่งและ Sheedy ดียิ่งขึ้น แต่สิ่งที่ขายภาพยนตร์เรื่องนี้คือทุกสิ่งทุกอย่าง เริ่มต้นด้วยการแสดงสนับสนุนที่ยอดเยี่ยม John Wood ในฐานะศาสตราจารย์ที่สันโดษและ Barry Corbin ในฐานะนายพลที่เคี้ยวยาสูบได้รับความรุ่งโรจน์และถูกต้อง แต่มีงานที่มีคุณภาพลึกซึ้งกว่านั้นเช่น Kent Williams ในฐานะที่ปรึกษาทําเนียบขาว William Bogert และ Susan Davis ในฐานะพ่อแม่นอกนั้นของ David Alan Blumenfeld ในฐานะคนพาลที่คลั่งไคล้ของครูสอนชีววิทยา และ Juanin Clay เป็นผู้ช่วยที่สวยงาม แต่ด้อยค่า (แม้ด้วยตัวเองในขณะที่เธอใช้ปากของเธอเองเป็นขี้เถ้าสําหรับหมากฝรั่งที่ถูกทิ้งของเจ้านายของเธอ) คุณรู้ไหมว่าการคัดเลือกนักแสดงที่อยู่เบื้องหลังภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ในลูกบอลเมื่อลําดับการเปิดมีสองใบหน้าที่เป็นที่รู้จักมากนั่นคือของ Michael Madsen และ John Spencer ในสิ่งที่เป็นภาพยนตร์เปิดตัวสําหรับทั้งคู่ ลําดับนั้นกับ Madsen และ Spencer ในฐานะคนขีปนาวุธชี้ให้เห็นถึงคุณภาพของ "WarGames" ซึ่งเป็นวิธีการทํางานของภาพยนตร์ในแง่ของการตั้งค่าความคาดหวังและการพัฒนาก้าว ธุรกิจที่บาดใจระหว่างพวกเขาทั้งสองถูกนําเสนออย่างไร้ความปราณี ("เปิดกุญแจของคุณครับ!") แล้วละทิ้งอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อทํางานในโครงเรื่องกลางแทนที่คนเหล่านี้ด้วยคอมพิวเตอร์ เราได้รับมุมมองแบบมาโครที่ Dabney Coleman ในฐานะผู้บริหารวอร์รูมที่มีวิสัยทัศน์อุโมงค์ทําให้กรณี "พาผู้ชายออกจากวง" ได้อย่างมีประสิทธิภาพแล้วซูมกลับเข้าไปในสิ่งที่ดูเหมือนเป็นเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องโดยสิ้นเชิงนั่นคือ David Lightman วัยรุ่นที่หย่อนยานและการเดินทางในโรงเรียนมัธยมของเขา ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจเพิ่งเริ่มต้นด้วย Lightman และหาทางออกสู่ธุรกิจกับ WOPR แต่การแอบดูหลังม่านเป็นวิธีที่ชาญฉลาดในการเพิ่มเงินเดิมพันกับผู้ชมก่อนที่ตัวเอกจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น การออกแบบฉากการถ่ายทําแสงและการตัดต่องานทั้งหมดก็มหัศจรรย์เช่นกัน วอร์รูม NORAD เป็นตัวละครที่เข้าสู่ตัวเองซึ่งเป็นแหล่งความเป็นจริงสูงสุดในภาพยนตร์เรื่องนี้ (และดีกว่าสําหรับเงินของฉันมากกว่าห้องวอร์รูมใน 'Dr. Strangelove' ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจที่ชัดเจน) วิธีที่กล้องพุ่งไปรอบ ๆ จากเทอร์มินัลไปยังเทอร์มินัลในฐานะช่างเทคนิค USAF ในเครื่องแบบติดตามความคืบหน้าของการโจมตีของโซเวียตที่เห็นได้ชัดโดยส่องแสงไปที่หนึ่งในนั้นก่อนที่เขาหรือเธอจะถ่ายทอดข้อมูลสําคัญ มีความเลอะเทอะในภาพยนตร์ การพูดคุยของ Madsen และ Spencer เกี่ยวกับตัวละครของ Spencer หม้อใหญ่นี้ได้ให้คะแนนความน่าเชื่อถือในการตั้งค่าความปลอดภัยสูงที่พวกเขาอยู่และเห็นได้ชัดว่าชายสองคนที่เราเห็นออกจากเฮลิคอปเตอร์และขึ้นรถจี๊ประหว่างเครดิตไม่ใช่ชายสองคนที่ออกจากรถจี๊ปในเวลาต่อมา คะแนนดนตรีแย่มากยกเว้นเพลง elegiac ในตอนท้ายซึ่งเวลานั้นสายเกินไป และไม่มีการตรวจสอบคุณธรรมที่แท้จริงของการฝ่าฝืนกฎหมายต่อเนื่องของ Lightman แต่นี่เป็นภาพยนตร์ที่ตลกน่าตื่นเต้นและปลุกจิตสํานึกที่ให้ความบันเทิงกับสงครามเย็นมานานกว่าทศวรรษหลังเราเหมือนเมื่อหลายปีก่อน สําหรับนวัตกรรมทางเทคนิคทั้งหมดที่จัดแสดงมันเหมาะสมอย่างยิ่งที่เราจําได้ว่ามันแสดงให้เราเห็นถึงวิธีการทาเนยหูข้าวโพดเพราะมันเป็นด้านมนุษย์ของสมการ 'WarGames' เก็บไว้ในสายตาตลอดเวลา [ดีวีดีมีคําอธิบายที่ยอดเยี่ยมและตรงไปตรงมาจากผู้กํากับ John Badham และนักเขียน Lawrence Lasker และ Walter Parkes ที่ให้ความซาบซึ้งอย่างแท้จริงสําหรับคุณค่าของใบอนุญาตสร้างสรรค์รวมถึงความขยันหมั่นเพียรในการสร้างภาพยนตร์ประเภทนี้]
Wargames เป็นภาพยนตร์ที่ล้ําหน้ากว่าเวลาของมัน ไม่มีใครสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับการแฮ็กเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์เครื่องเดียวที่ใช้ในภาพยนตร์อยู่บนยานอวกาศ ไม่มีคอมพิวเตอร์ที่บ้านเคยถูกนําไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ Wargames แตกจากบรรทัดฐานไซไฟสตูดิโอปกติของโลกที่ถูกเยี่ยมชมโดยมนุษย์ต่างดาว (E.T) หรือการต่อสู้ของความดีและความชั่วในอวกาศ (Star Wars, Star Trek) ด้วยอัตราการเกิดอาชญากรรมของแฮ็กเกอร์ที่เพิ่มขึ้นในขณะนี้และเมื่อเห็นว่าเราพึ่งพาคอมพิวเตอร์ได้อย่างไร Wargames จึงเป็นภาพยนตร์ที่จับตามองอนาคต เรื่องราวในจินตนาการนักแสดงที่ยอดเยี่ยม (ซึ่งแม้จะมีบทวิจารณ์อื่น ๆ แต่ก็ไม่ได้โทรศัพท์เข้ามา) Wargames เป็นอัญมณีที่แท้จริงเนื่องจากเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการจัดอันดับโดย AFI ให้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ไซไฟ 100 อันดับแรกตลอดกาล Broderick สมบูรณ์แบบในฐานะวัยรุ่นที่ขี้เกียจและ Ally Sheedy ก็เปลี่ยนการแสดงที่ดีที่สุดของเธอโดยใช้ประโยชน์สูงสุดจากตัวละครที่พัฒนาแล้ว Dabney Coleman แสดงให้เห็นว่าทําไมเขาถึงเป็นหนึ่งในนักแสดงที่คึกคักที่สุดในทศวรรษ 1980 (แม้ว่าเขาจะแสดงเป็นตัวร้ายได้ดีกว่าเสมอ) และ Barry Corbin สามารถเล่นได้เกือบทุกอย่างที่น่าเชื่อถือ ในขณะที่เทคนิคพิเศษอาจลงวันที่ตามมาตรฐานในปัจจุบัน Wargames ช่วยกําหนดวิธีคิดและคําพูดของผู้คน แบ็คดอร์การแฮ็กไม่ใช่คําศัพท์ทั่วไปอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเห็นด้วยกับ AFI มาก Wargames ยังคงเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่สําคัญที่สุดที่เคยสร้างมา
ฉันสนใจที่จะทบทวนชิ้นส่วนของแฮ็กเกอร์ในช่วงต้นยุค 80 ที่ติดอาวุธด้วยความรู้ว่าการถือกําเนิดของการเปลี่ยนแปลงในโลกคอมพิวเตอร์มีวิวัฒนาการอย่างไร ด้วยเหตุนี้ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงสามารถจัดประเภทได้อย่างง่ายดายว่าเป็นเรื่องไร้สาระเนื่องจากของเล่นเกมและคอมพิวเตอร์ยุคนีแอนเดอร์ทัลที่ใช้ในภาพยนตร์แต่ตอนนี้เกือบจะเป็น Neanderthal แต่ทิ้งความรู้สึกคิดถึงที่ฉันมีกับมันมันยังคงได้รับความนิยมเป็นทั้งชิ้นส่วนที่น่าสนใจและหนังระทึกขวัญที่ดีเช่นกัน Matthew Broderick คือ David Lightman นักเล่นเกมคอมพิวเตอร์รุ่นเยาว์ที่เป็นเด็กขี้โวยวายบนพีซี เขาสามารถเปลี่ยนเกรดโรงเรียนและแฮ็กเข้าสู่เว็บไซต์ต่างๆที่เขาไม่ควรดูด้วยซ้ํา เขาแฮ็กเข้าไปในคอมพิวเตอร์ชื่อ Joshua และเล่นเกมที่เรียกว่า Global Thermonuclear War เขาเลือกที่จะเป็นสหภาพโซเวียตอย่างไม่เป็นอันตรายและดําเนินการโจมตีด้วยนิวเคลียร์ในประเทศของเขาเอง U.S.A. ปัญหาคือเกมเป็นของจริงและล้อกําลังเคลื่อนที่สําหรับสงครามโลกครั้งที่สาม! มันช่วยให้จดจําเวลาที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้น (สําหรับผู้ที่อายุมากพอแน่นอน) เพราะมันเป็นช่วงเวลาของเมฆที่เคยกังวลของสงครามเย็นซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สงครามนิวเคลียร์เป็นมากกว่าภัยคุกคามที่ได้ยิน ฉันคิดว่าในยุคนี้และยุคที่คอมพิวเตอร์ดําเนินชีวิตของเราอย่างแท้จริงภาพยนตร์เรื่องนี้ยืนหยัดได้ดีจริงๆไม่เพียง แต่เป็นคําเตือนเกี่ยวกับการยุ่งกับเทคโนโลยี แต่ยังเป็นการกระตุ้นอย่างอ่อนโยนในซี่โครงเกี่ยวกับระบบป้องกันและคนที่เราไว้วางใจให้เรียกใช้พวกเขา แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นภาพยนตร์ประเภทหนึ่งที่รดน้ําและเข้าถึงได้ในปี 2001: A Space Odyssey สําหรับฉากยุค 80 แต่ก็ส่งผลกระทบได้ดีและทนทุกข์ทรมานจากพล็อตเรื่องโรแมนติกที่ไร้จุดหมายที่เกี่ยวข้องกับ Ally Sheedy ที่น่ากลัว (พวกเขาไม่ใช่แค่เป็นเพื่อนกัน?) และอุปกรณ์ที่ล้าสมัยดังกล่าวข้างต้น ตอนจบของภาพยนตร์เรื่องนี้ยอดเยี่ยมเนื่องจากความตึงเครียดก่อตัวขึ้นอย่างสวยงามและเราเหลือเคี้ยวเล็บของเราดูเกม Tic-Tac-Toe ฟังดูง่ายใช่ไหม? ไม่ใช่ ความบันเทิงที่ซื่อสัตย์และชาญฉลาด 7.5/10
บรรทัดที่โจชัวพูดคอมพิวเตอร์ป้องกันที่ NORAD ไม่เคยล้มเหลวในการส่งตัวสั่นลงกระดูกสันหลังของฉัน แม้ว่าฉันจะเคยเห็น WarGames 500 ครั้ง แต่ก็เป็นสายคลาสสิก ดังก้องพอๆ กับกลอเรีย สวอนสันที่ถามมิสเตอร์เดอมิลล์ถึงภาพโคลสอัพของเธอ หรือคําพูด "ฉันชอบฉัน" ที่จริงใจของ John Candy ใน Planes, Trains & Automobiles ความแตกต่างระหว่างโยชูวากับคนเหล่านั้นคือโยชูวาไม่ใช่คนจริง เพียงแค่คอมพิวเตอร์ แต่คอมพิวเตอร์ที่มีช่วงเวลาที่ยากลําบากมากในการแยกแยะจินตนาการจากความเป็นจริง คอมพิวเตอร์ที่มี foibles เช่นเดียวกับคนเนื้อและเลือดใด ๆ WarGames นั้นล้ําหน้าไปมากในหลาย ๆ ด้าน วิธีที่มันโอบกอดโมเด็มการใช้ศัพท์แสงคอมพิวเตอร์เช่นไฟร์วอลล์ สิ่งธรรมดาในปัจจุบัน แต่แทบไม่เคยได้ยินมาก่อนในปี 1983 ได้รับบางส่วนของเทคโนโลยีอาจมีวันที่ (คุณจะได้รับเพื่อดูฟลอปปี้ดิสก์ที่เกิดขึ้นจริง) แต่ข้อความของภาพยนตร์ยังไม่จางหายไป และไม่มีอํานาจของมัน พวกเขาแข็งแกร่งเช่นเคย David Lightman (Matthew Broderick) เป็นเด็กเนิร์ดไฮเทคคลาสสิก เขาเป็นเด็กที่สดใส เขารู้รายละเอียดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ทุกเครื่อง และเขาแฮ็กเข้าสู่ระบบด้วยทักษะทั้งหมดของ safecracker แต่เขาเป็นคนด้อยโอกาสที่โรงเรียน ไม่ได้มีเพื่อนมากมาย และเขาได้รับในด้านที่ผิดของครูทั้งหมด และพ่อแม่ของเขา เดวิดสนใจที่จะเล่นเกมคอมพิวเตอร์มากขึ้น และเมื่อเขารู้ว่า บริษัท ของเล่นกําลังวางแผนที่จะเปิดตัวบริษัทที่ทันสมัยในอีกไม่กี่เดือนเขาต้องการเรื่องราวภายใน ดังนั้นเขาจึงแฮ็กเข้าสู่ระบบจนกว่าเขาจะพบสิ่งที่ถูกต้อง และเขาพบว่าไม่เป็นไร แต่ไม่ใช่ระบบที่เขาคิด เมื่อเขาแตะโยชูวาเดวิดได้รับโอกาสในการเล่น Global ThermoNuclear War และบังเอิญเริ่มนับถอยหลังสู่สงครามโลกครั้งที่ 3 มีบางสิ่งที่ตลกขบขันเกือบดํากับวิธีที่บทภาพยนตร์ของ WarGames เปลี่ยนไป เดวิดเริ่มปฏิกิริยาลูกโซ่ของสถานการณ์ที่เลวร้ายมากขึ้น แม้ว่า WarGames จะไม่เคยดําเท่า Dr Strangelove แต่ก็มีประสิทธิภาพมากในครึ่งแรก เนื่องจากขั้นตอนต่างๆ ที่ David ใช้นั้นดูน่ารําคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกอย่างสรุปได้อย่างสมบูรณ์แบบที่จุดครึ่งทางด้วยบรรทัดคลาสสิกอีกเส้นหนึ่งจาก Joshua คําตอบของ WarGames ต่อ Hal 9000 เมื่อถูกถามว่า Global ThermoNuclear War เป็นเกมหรือไม่โจชัวตอบอย่างไร้เดียงสาว่า "อะไรคือความแตกต่าง?" มีแนวโน้มที่จะจมลงเล็กน้อยในช่วงครึ่งหลังด้วยการถกเถียงทางจริยธรรมมากมายเกี่ยวกับความไร้ประโยชน์ของสงครามนิวเคลียร์ แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า WarGames มีนักแสดงที่ยอดเยี่ยม แม้ในช่วงเริ่มต้นอาชีพของเขาและเพียง 21 ในขณะนั้น Matthew Broderick ก็ให้ผลงานที่มั่นใจได้ และปรับตัวละครของเขาให้เหมาะสมเมื่อเดวิดเข้ามาเหนือศีรษะของเขา Ally Sheedy บางครั้งเป็นนักแสดงที่ยากต่อการปรับแต่ง แต่เธอให้เจนนิเฟอร์เพื่อนแท้เพียงคนเดียวของเดวิดมีชีวิตมากมายและกระฉับกระเฉง John Wood เป็นขุยอย่างเหมาะสมในฐานะผู้สร้างของ Joshua, Dabney Coleman น่ารังเกียจอย่างสมบูรณ์แบบในฐานะหัวหน้าคอมพิวเตอร์ที่ David ยุ่งเหยิงและนายพลของ Barry Corbin เป็นมากกว่าภาพล้อเลียนมิติเดียว ซึ่งน่าจะเล่นง่ายกว่ามาก ฉันไม่ได้ซื้อการตีลังกาทางเทคนิคที่ WarGames ออกมาเสมอไป วิธีการหลบหนีจาก NORAD ของ David เป็นสิ่งที่ไม่เป็นความจริง และคุณต้องระงับความไม่เชื่อมากเกินไปเล็กน้อย สิ่งที่พวกเขาเห็นบนหน้าจอขนาดใหญ่เหล่านั้นเป็นเท็จ และไม่มีใครนํามารวมกัน แต่มีบางสิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับความคิดของภาพยนตร์เรื่องนี้เหมือนกันทั้งหมด เส้นที่แยกความเป็นจริงออกจากจินตนาการจะเบลอ และเมื่อประเด็นที่เป็นปัญหาคือสงครามนิวเคลียร์ใครจะไม่ถูกพาไปพร้อมกับสิ่งนั้น? ทุกอย่างทํางานในระดับของฝันร้ายหวาดระแวงที่ยังคงดําเนินต่อไปและไม่ยอมหยุด ฉากสุดท้ายแม้ว่าจะค่อนข้างเป็นปรัชญา และอีกครั้งที่โจชัวเป็นผู้ให้ตรรกะที่ไม่หยุดยั้งและไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ คราวนี้อารมณ์ด้วยสามัญสํานึกเท่านั้น WarGames เต็มไปด้วยตัวละครที่ยอดเยี่ยมมากมาย แต่โจชัวซึ่งเป็นหัวใจของภาพยนตร์เรื่องนี้ บรรทัดสุดท้ายในตอนท้ายคือคําแถลงของสติปัญญาที่โดดเด่นเช่นนี้มันเกือบจะน่ากลัว:" เกมแปลก ๆ ท่าเดียวที่ชนะคือไม่เล่น"
WarGames เป็นภาพยนตร์ที่ในบางวิธีดูเหมือนจะล้าสมัยอย่างสิ้นหวังและในรูปแบบอื่น ๆ ดูเหมือนจะล้ําหน้ากว่าเวลาของมัน มีมุมสงครามเย็นสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตเตรียมพร้อมสําหรับสงครามโลกครั้งที่สามที่ดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงไม่ได้และการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์นิวเคลียร์ที่จะไปพร้อมกับมัน มันเป็นโครงเรื่องในปี 1980 ซึ่งไม่ได้เล่นเช่นกันในปีต่อมากับสหภาพโซเวียตที่ถูกส่งไปยังถังขยะแห่งประวัติศาสตร์มานานแล้ว ทุกวันนี้ภัยคุกคามไม่ได้มาจากมหาอํานาจคอมมิวนิสต์เพียงประเทศเดียว แต่มาจาก... ดีสวยมากทุกที่ที่ดูเหมือนว่า แต่แล้วอีกครั้งภาพยนตร์เรื่องนี้ที่สร้างขึ้นในปี 1983 เป็นหัวใจสําคัญเกี่ยวกับแฮ็กเกอร์คอมพิวเตอร์ ใครในปี 1983 ถึงกับรู้ว่ามีสิ่งนั้นเป็นแฮ็กเกอร์คอมพิวเตอร์? ก่อนถึงเวลาที่หนังเรื่องนี้ แม้ว่าบางแง่มุมของเรื่องราวอาจดูมีความเกี่ยวข้องน้อยลงในปัจจุบัน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า WarGames เป็นหนังระทึกขวัญที่มีประสิทธิภาพและสนุกสนาน อาจมีข้อบกพร่องบางอย่างในตรรกะของภาพยนตร์ในตอนนี้และอีกครั้งไม่ใช่ทุกสิ่งที่เราเห็นดูเหมือนจะเป็นไปได้ทั้งหมด แต่หนังได้ผล เรื่องราวเกี่ยวกับ David Lightman นักเรียนมัธยมปลายในซีแอตเทิลซึ่งทําได้ไม่ดีนักในโรงเรียน แต่ไม่ใช่เพราะเขาไม่สดใสแน่นอน เขาดูเหมือนไม่มีแรงจูงใจและอาจฟุ้งซ่านจากการหมกมุ่นอยู่กับคอมพิวเตอร์ ความหลงใหลนั้นเล่นเองในขณะที่เขาพยายามแฮ็กเข้าสู่คอมพิวเตอร์ของผู้ผลิตวิดีโอเกม... และแฮ็กเข้าสู่คอมพิวเตอร์ของกระทรวงกลาโหมโดยไม่รู้ตัว ในการเล่น "เกม" บนคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นเขาเกือบจะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สาม Whoops.Matthew Broderick รับบทเป็น David และการแสดงของเขานั้นยอดเยี่ยมในขณะที่เขารับบทเป็นวัยรุ่นหนุ่มที่พบว่าตัวเองติดอยู่ในสถานการณ์ที่เกินจินตนาการของเขา Ally Sheedy รับบทเป็นเจนนิเฟอร์เพื่อนของเขาซึ่งเป็นตัวละครที่ดูด้อยพัฒนาไปหน่อย บ่อยครั้งที่ดูเหมือนว่าเจนนิเฟอร์พร้อมสําหรับการขี่แทนที่จะมีจุดประสงค์ที่แท้จริงในพล็อต แต่ชีดี้ทําได้ดีกับสิ่งที่เธอต้องทํางานด้วย พระเอกและนางเอกหนุ่มของเราเป็นจุดสนใจของเรื่องเป็นอย่างมากในบางครั้งเพื่อส่งผลเสีย ผู้ใหญ่ทุกคนในเรื่องดูเหมือนจะค่อนข้างมิติเดียว บางคนมีบทบาทสําคัญมากที่จะเล่นในเรื่อง แต่เราไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขามากนัก นอกจากเดวิดและเจนนิเฟอร์แล้วยังมีตัวละครอีกเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่มีการพัฒนาตัวละครใด ๆ เกิดขึ้นและตัวละครนั้นก็ไม่ได้ปรากฏตัวจนกว่าจะถึงช่วงปลายของการดําเนินคดี แต่นี่เป็นภาพยนตร์ที่จะดึงดูดความสนใจของคุณอย่างแน่นอน มันเป็นหนังระทึกขวัญที่ตึงเครียดและตึงเครียดซึ่งมีหัวใจอยู่บ้าง และมันมักจะดูงดงามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากที่เกิดขึ้นภายในห้องสงคราม NORAD ซึ่งเป็นฉากภาพยนตร์ที่น่าประทับใจอย่างน่าทึ่งในช่วงเวลานั้นและจริง ๆ แล้วจะยังคงน่าประทับใจอย่างน่าทึ่งในปัจจุบัน All in all WarGames เป็นภาพยนตร์ที่สร้างมาอย่างดีใจจดใจจ่อและสนุกสนาน มันมีข้อบกพร่อง แต่ก็ยังเป็นภาพยนตร์ที่ควรค่าแก่การดู
ชายหนุ่มอันธพาลชื่อเดวิด (แมทธิว บรอเดอริค) พร้อมกับเพื่อนสนิทของเขา เจนนิเฟอร์ (แอลลี่ ชีดี้) แฮ็กเข้าไปในคอมพิวเตอร์ของโรงเรียนมัธยมเพื่อเปลี่ยนเกรดของเขาและต่อมา , หาประตูหลังเข้าไปในคอมพิวเตอร์กลางทางทหารซึ่งความเป็นจริงสับสนกับการเล่นเกม อาจเริ่มสงครามโลกครั้งที่สาม . ในขณะที่กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิของสหรัฐอเมริกาถูกชักจูงให้เชื่อว่าแฮ็กเกอร์วัยรุ่นชาวอเมริกันที่เล่นเกมจําลองการโจมตีของผู้ก่อการร้ายทางออนไลน์เป็นผู้ก่อการร้ายตัวจริงเพื่อทําลายสหรัฐอเมริกา ระบบนี้เรียกว่า War Operation Plan Response หรือเรียกสั้น ๆ ว่า WOPR ซึ่งพัฒนาโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม แต่ตอนนี้เสียชีวิตแล้ว Stephen Falken (John Wood) ซึ่งตั้งโปรแกรมระบบให้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องผ่านการจําลองเกม ในตอนท้ายข้อความ: การเคลื่อนไหวที่ชนะเพียงอย่างเดียวคือไม่เล่น นี่คือภาพยนตร์บันเทิงของยุค 80 ; มันเป็นวิธีที่เร็วกว่าเวลาของมันและมันยังคงจับผู้ชม สะบัดเป็นที่นิยมที่คอมพิวเตอร์หนุ่มกระซิบเข้ากับคอมพิวเตอร์ของผู้ผลิตเกมและบังเอิญเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อเขาตัดสินใจที่จะเล่นการเลือกชื่อ ̈Global Thermonuclear Warfare ̈ . ภาพแทบไม่มีความรุนแรง หรือการฆาตกรรมหรือเนื้อหาที่น่าตื่นเต้นอื่น ๆ . บทภาพยนตร์ที่น่าสนใจและน่าขบขันโดยนักเขียน Lawrence Lasker และ Walter F. Parkes ซึ่งในระหว่างการวิจัยอย่างกว้างขวางสําหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ได้เป็นเพื่อนกับ 'แฮกเกอร์' และผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยหลายคน ต่อมาพวกเขาเขียน ̈Sneakers ̈ ภาพยนตร์อีกเรื่องที่มี 'แฮกเกอร์' และผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัย คู่รักที่น่ารัก , Matthew Broderick และ Ally Sheedy ซึ่งทั้งคู่มีเคมีที่ยอดเยี่ยม นักแสดงสนับสนุนขนาดใหญ่เช่น Barry Corbin, Dabney Coleman, Dennis Lipscomb และหลายคนไม่ได้รับการรับรองเช่น Michael Madsen, Eddie Deezen, James Tolkan, ArtLeFleur, William H. Macy, Maury Chaykin และ John Spencer กล่าวถึง John Wood เป็นพิเศษในฐานะศาสตราจารย์ Stephen Falken ; แรงบันดาลใจหลักสําหรับตัวละครนี้คือศาสตราจารย์สตีเฟนฮอว์คิงเคมบริดจ์ เดิมทีเขาได้รับการทาบทามให้ปรากฏตัวในภาพยนตร์ แต่เขาปฏิเสธเพราะเขาไม่ต้องการให้ผู้ผลิตใช้ประโยชน์จากความพิการของเขา คะแนนดนตรีที่เพียงพอพร้อมกับการกระทําโดย Arthur B. Rubinstein และถ่ายภาพอย่างสร้างสรรค์โดยช่างภาพคลาสสิก William A Fraker . ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของวงจรปี 1980 ของภาพยนตร์เกี่ยวกับระเบิดปรมาณูและสงครามนิวเคลียร์ซึ่งเริ่มต้นในปี 1979 ด้วย ̈The China syndrome ̈ ภาพยนตร์ประกอบด้วย ̈Silkwood ̈, ̈Testament ̈, ̈Threads ̈, ̈The day after ̈ , ̈The Atomic Cafe ̈, ̈Ground zero ̈, ̈Special Bulletin ̈ , ̈Barefoot Gen ̈, ̈Rules of Engagement ̈, ̈Letters from a Dead Man ̈ , ̈The chain reaction ̈, among others . ตามด้วยรีเมคที่ด้อยกว่าชื่อ ̈ WarGames: The Dead Code (2008) ̈ โดย Stuart Gillard กับ Matt Lanter เป็น Will Farmers , Amanda Walsh เป็น Annie D'Mateo , Colm Feore เป็น Joshua และ Chuck Shamata เป็น Bill Carter ภาพยนตร์กํากับอย่างมืออาชีพโดย John Badham แม้ว่าผู้กํากับดั้งเดิมคือ Martin Brest และหลายฉากที่เขาถ่ายทํายังคงอยู่ในภาพยนตร์ แต่เขาถูกไล่ออกในฐานะผู้สร้างภาพยนตร์ในช่วงเวลาสั้น ๆ ในการผลิตเนื่องจากความแตกต่างที่สร้างสรรค์ เครดิตความก้าวหน้าของ Badham คือบ็อกซ์ออฟฟิศทุบ Fever Saturday night (1977) ; เพลงฮิตอื่น ๆ ในประวัติย่อของเขา ได้แก่ The Blue Thunder (1983), War games (1983) และ Shortcircuit (1986) เขาเป็นผู้กํากับที่ดีที่ประสบความสําเร็จมากที่สุดในยุค 80 และ 90 . เขากํากับเพลงฮิตหลายเพลง (Drop zone , Nick of time , Skateout ,Point of No Return , Bird on a wire) แม้ว่าวันนี้จะสร้างภาพยนตร์ทางทีวี (Jack Bull , Floating away) และตอนโทรทัศน์ (Crossing Jordan, Psych, Las Vegas, Standoff , Heroes)
ในปี 1980 การตระหนักว่าคอมพิวเตอร์จะมีบทบาทสําคัญในชีวิตประจําวันในไม่ช้าก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ความคิดนี้ได้รับการปฏิบัติด้วยความตื่นเต้นความอยากรู้อยากเห็นและความกลัว - ผู้คนไม่รู้ว่าพวกเขาจะมีพลังมากแค่ไหน แต่พวกเขากลัวมันอย่างแน่นอน โรงภาพยนตร์สํารวจความกลัวนี้ในภาพยนตร์ที่ประสบความสําเร็จเช่น The Terminator (1984) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงอนาคตที่มนุษย์ถูกขังอยู่ในการต่อสู้กับหุ่นยนต์และ Tron (1982) ซึ่งตัวละครถูกดูดเข้าไปในเกมที่เขาถูกบังคับให้ต่อสู้กับคอมพิวเตอร์เพื่อเอาชีวิตรอด ไม่เคยมีความสามารถของคอมพิวเตอร์ที่แสดงให้เห็นอย่างสมจริงกว่าใน WarGames ภาพยนตร์ที่แนะนําโลกให้รู้จักกับคอมพิวเตอร์ที่บ้านการแฮ็กและวิธีที่มนุษยชาติสามารถถูกแทนที่ด้วยเครื่องจักร (รวมถึงความคิดที่ว่าการทําลายนิวเคลียร์ยังคงเป็นภัยคุกคาม) เมื่อผู้ควบคุมขีปนาวุธสองตัวไม่สามารถยิงขีปนาวุธได้ในระหว่างการยิงทดสอบเนื่องจากความไม่แน่นอน บิ๊กวิก McKittrick (Dabney Coleman) ของรัฐบาลได้แนะนําผู้บังคับบัญชาของเขาให้รู้จักกับ WOPR (War Operation Plan Response) ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ขนาดยักษ์ที่เล่นเกมกับตัวเองซ้ํา ๆ เพื่อสร้างสถิติและผลลัพธ์ของผลลัพธ์จากสงครามนิวเคลียร์ที่เป็นไปได้ การดําเนินการนี้ได้รับการดําเนินการล่วงหน้าและคนงานพบว่าตัวเองถูกแทนที่ด้วยสมองโลหะพิเศษนี้ซึ่งจะจัดการกับภัยคุกคามนิวเคลียร์ที่อาจเกิดขึ้นกับสหรัฐอเมริกา เดวิด (แมทธิว บรอเดอริค) เป็นคอมพิวเตอร์อัจฉริยะที่ใช้ทักษะการแฮ็กของเขาเพื่อเปลี่ยนเกรดในระบบโรงเรียนมัธยมของเขา เมื่อเขารู้ว่า บริษัท กําลังปล่อยเกมที่ก้าวหน้าใหม่ในแคลิฟอร์เนียเขาสแกนพื้นที่เพื่อหาคอมพิวเตอร์เพื่อแฮ็คเข้าสู่เมนเฟรมของพวกเขา เขาสะดุดกับคอมพิวเตอร์ที่แสดงรายการเกมสงครามแปลก ๆ มากมายรวมถึง 'Global Thermonuclear War' เขาเริ่มเกมโดยเลือกที่จะเป็นรัสเซีย แต่เขาไม่รู้ตัวเขากําลังเล่น WOPR ที่กําลังเล่นเกมนี้อยู่จริง ๆ ในไม่ช้าเดวิดก็ถูกเอฟบีไอนําตัวเข้ามาซึ่งสงสัยว่าเขาทํางานร่วมกับรัสเซียในขณะที่ภัยคุกคามจากการทําลายล้างนิวเคลียร์ทั่วโลกยังคงมีอยู่ในขณะที่ WOPR ดําเนินการเล่น 'เกม' ฉันดูภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างบ่อยเมื่อฉันเป็นเด็กเพราะฉันเป็นเจ้าของ VHS แต่ยอมรับว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ผ่านหัวของฉันไปบ้างและฉันพบว่ามันค่อนข้างน่าเบื่อ ดูตอนนี้ฉันรู้สึกตกใจที่พบว่านี่เป็นภาพยนตร์ที่ดีมากและมันทําให้หนังระทึกขวัญสําหรับผู้ใหญ่ที่น่าจับตามองในขณะที่ยังคงรักษาความรู้สึกของภาพยนตร์สําหรับเด็กในปี 1980 ไว้ ด้านเทคนิคที่แสดงบนหน้าจอได้รับการวิจัยเป็นอย่างดีและกิจกรรมการแฮ็กของ David ทําให้การรับชมน่าตื่นเต้นและน่าสนใจ นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องที่น่าสนใจที่ได้เห็นคอมพิวเตอร์ขนาดยักษ์ยุคแรกๆ ที่ยุ่งเหยิงของปี 1980 และภาพอินเทอร์เน็ตในยุคแรกๆ โดยรวมแล้วนี่เป็นหนังระทึกขวัญที่ให้ความบันเทิงอย่างสูงซึ่งแสดงได้ดีเขียนบทและถ่ายทํา (และยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สามครั้ง) และมีคุณสมบัติที่ชวนให้คิดถึงเรามากมายสําหรับเด็ก ๆ ในยุค 80 www.the-wrath-of-blog.blogspot.com
เดวิด (แมทธิว บรอเดอริค) แฮ็กเกอร์คอมพิวเตอร์หนุ่มเข้าถึงซูเปอร์คอมพิวเตอร์ลับสุดยอดซึ่งควบคุมขีปนาวุธนิวเคลียร์ของสหรัฐฯ เขาออกเดินทางเพื่อเล่นเกมเพียงเพื่อค้นพบว่ามันตั้งอยู่ในสงครามนิวเคลียร์ความร้อนที่เคลื่อนไหว เขาและแฟนใหม่เจนนิเฟอร์ (Ally Sheedy) ต้องหยุดการเดินขบวนสู่สงครามนิวเคลียร์ นี่คือปู่ของภาพยนตร์แฮ็คคอมพิวเตอร์ สําหรับภาพยนตร์คอมพิวเตอร์ยุคแรกๆ นั้นค่อนข้างสมเหตุสมผล อย่างไรก็ตามการหลบหนีจากการควบคุมตัวของ NORAD ดูเหมือนจะง่ายเกินไป สิ่งนั้นและการทําให้เข้าใจง่ายอื่น ๆ อาจถูกมองข้าม นี่ยังคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของภาพยนตร์แฮ็คคอมพิวเตอร์ในยุคแรก ๆ Broderick และ Sheedy มีเคมีที่ง่าย พวกเขาทํางานร่วมกันได้ดีในฐานะคู่รักวัยรุ่น พวกเขาเป็นท็อปส์ซูของแพ็ค brat วัยรุ่น จากนั้นพวกเขาก็วางนักแสดงรุ่นเก๋าสองคน Dabney Coleman และ Barry Corbin เพื่อยึดอีกด้านหนึ่ง ด้วยการแสดงที่ดีและการแฮ็กที่สมจริงไม่เพียง แต่เป็นนาฬิกาที่แปลกใหม่ แต่เป็นนาฬิกาที่สนุกจริงๆ
เมื่อไม่เคยดู WARGAMES ฉันกลัวว่ามันจะเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ยุค 80 ที่ป่องเกินจริงและโง่เขลาแทบจะไม่สมควรได้รับสถานะคลาสสิก มันไม่ใช่อย่างนั้น ในความเป็นจริงมันกลับกลายเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมภาพยนตร์ที่ยังคงสนุกสนานไม่รู้จบแม้จะมีการก้าวกระโดดที่เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ได้ทําตั้งแต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกมา Matthew Broderick แสดงเป็นนักแสดงนําที่น่ารักอัจฉริยะคอมพิวเตอร์วัยรุ่นที่บังเอิญแฮ็กเข้าไปในคอมพิวเตอร์ NORAD และทั้งหมด แต่นํามาซึ่งสงครามนิวเคลียร์ ใช่นี่เป็นภาพยนตร์ในวงจร 'nuke' ยุค 80 และเป็นภาพยนตร์ที่นําความร้ายแรงของสถานการณ์มาสู่ชีวิตในขณะเดียวกันก็ให้คุณค่าความบันเทิงมากมายตลอดทาง การดูการเล่าเรื่องเป็นเรื่องที่น่ายินดีและเป็นหนึ่งในสัตว์หายากที่สามารถรักษาโมเมนตัมไว้ได้จนถึงเครดิตปิด สนุกดีแน่นอน
"WarGames" เป็นหนังระทึกขวัญที่มีประสิทธิภาพอย่างน่าประหลาดใจด้วยหลักฐานดั้งเดิมและทิศทางที่ไร้ที่ติอย่างแท้จริงของ Badham การแสดงที่ชนะของ Broderick และ Sheedy ก็ช่วยได้เช่นกัน โชคดีที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มี "ศัพท์แสง" ทางเทคนิคมากเกินไป: มันสนใจในข้อความต่อต้านสงครามที่ระบุไว้อย่างชัดเจนในขณะที่ในขณะเดียวกันก็ทํางานเป็นความบันเทิงที่ระทึกใจ บางครั้งอาจเป็นเรื่องไกลตัวเล็กน้อย แต่เมื่อช่วงเวลาสุดท้ายนั้นมาถึงเมื่อคอมพิวเตอร์ตระหนักว่า "ท่าที่ชนะเพียงอย่างเดียวคือไม่เล่น" ให้เตรียมพร้อมที่จะรู้สึกหนาวอย่างแท้จริง
