ฉันตัดสินใจดู "Cold Fish" เพราะผู้กํากับที่มีชื่อเสียงและนักวิจารณ์ที่ดี ฉันผิดหวัง แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะสนุกสนานอย่างปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็ให้ความบันเทิงเพราะปัจจัยที่น่าตกใจและไม่ใช่เพราะมีพล็อตที่ดี นี่คือเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าของร้านพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําสองคนที่พบกันเพื่อสถานการณ์ซ้ําซาก คนโตของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นคนดีใจกว้าง แต่จบลงด้วยการแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ภาพยนตร์เรื่องนี้สํารวจธีมต่างๆเช่นการข่มขืน (ฉากที่น่าตกใจมากซึ่งเป็น IMO ที่ไม่สมควรเล็กน้อย) การฆาตกรรมการครอบงําความอัปยศอดสูและอํานาจ ฉันสามารถยอมรับฉากที่เต็มไปด้วยเลือดได้ดีขึ้นถ้าเลือดที่นั่นไม่ไร้ค่า แต่ฉากนองเลือดหลายฉากก็ไม่จําเป็นสําหรับพล็อตจนถึงจุดที่ทําให้ผู้ชมเบื่อที่จะเห็นเลือดมากในภาพยนตร์เรื่องเดียวโดยไม่มีประเด็นเลย ไม่เพียงแค่นั้นหนังยังเต็มไปด้วยหลุมพล็อต หลายแง่มุมของภาพยนตร์ยังคงไม่สามารถอธิบายได้ในตอนท้ายของมัน - เมื่อตัวละครบางตัวหายไปและครอบครัวของเขาเริ่มค้นหาเขาครอบครัวก็เลิกค้นหาและกดดันชายคนสุดท้ายที่เห็นเขาเพื่อบอกพวกเขาว่าตัวละครอยู่ที่ไหน ตํารวจในภาพยนตร์มีพฤติกรรมที่ไม่สมจริงอย่างสมบูรณ์เช่นกัน - โชคดีที่ตํารวจญี่ปุ่นมีความพร้อมในชีวิตจริงมากกว่าที่ปรากฎในภาพยนตร์เรื่องนี้! ตอนจบซึ่งควรจะแสดงให้เห็นถึงความเสื่อมโทรมทางศีลธรรมของชายคนหนึ่งที่เคยมีเกียรติไม่ได้โน้มน้าวใจฉัน ตัวละครของเขาขาดการพัฒนาและการกระทําสุดท้ายสําหรับฉันคือความคิดโบราณที่ไร้สาระและไม่ยุติธรรม หากคุณต้องการที่จะตกใจเล็กน้อยกับฉากนองเลือดจํานวนมากให้ดู ตอนนี้ถ้าคุณคาดหวังว่าละครจิตวิทยาที่ดีและพล็อตที่เขียนได้ดีคุณจะไม่พบมันในภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างแน่นอน
นี่เป็นมุมมองที่เยือกเย็นมากเกี่ยวกับความรุนแรงโดยทั่วไป ในขณะที่หนังเริ่มช้ามากและเหมือนละครคุณอาจถูกแก้ตัวเพราะคิดว่ามันหมุนออกจากการควบคุม แต่แม้ว่าคุณจะไม่เห็นด้วยกับการกระทําที่ตัวละครกําลังทํา (ส่วนใหญ่เป็นขั้นตอน "ตรรกะ" เพียงอย่างเดียวสําหรับพวกเขา) คุณก็ไม่สามารถหลบหนีการจับกุมและความเข้มข้นของภาพยนตร์ได้ มันทํางานได้อย่างยอดเยี่ยมในการถือครองสิ่งนั้นตลอด การแสดงนั้นยอดเยี่ยม (บางครั้งก็ประเสริฐ) และในขณะที่คุณอาจรู้สึกอยากมองออกไปคุณอาจทําไม่ได้เพราะมันดึงดูดความสนใจของคุณด้วยสคริปต์ที่ดีมาก ไม่ใช่สําหรับคนใจอ่อนแน่นอนสิ่งนี้จะดึงดูดบางคน แต่ยังจะทําให้คนอื่น ๆ ตกใจไม่น้อย แต่เป็นงานศิลปะนี้อยู่ในขอบเขตที่ดีมากแน่นอน!
Nobuyuki Syamoto เป็นเพื่อนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่เปิดร้านขายปลาเขตร้อนที่ไม่ธรรมดาในจังหวัดชิซูโอกะ ชีวิตของเขาน่าเบื่อที่สุดและแย่ที่สุดที่ไม่สามารถป้องกันได้: ภรรยาของเขาเบื่อเขาและลูกสาวของเขาเกลียดพวกเขาทั้งคู่ หลังจากลูกสาวถูกจับได้ว่าขโมยของในร้านผู้ขายปลาคู่แข่งที่แปลกประหลาดและเกรี้ยวกราดโดยใช้ชื่อของยูกิโอะมูราตะทําให้เรื่องนี้ราบรื่นขึ้นโดยเชิญ Syamoto ไปที่ร้านที่ยิ่งใหญ่กว่าของเขาเพื่อพบกับภรรยาของเขา มูราตะตัดสินใจมอบงานให้ลูกสาว และดูเหมือนว่าทั้งสองครอบครัวจะถูกลิขิตไว้สําหรับมิตรภาพ ไม่นานครอบครัว Syamoto ทั้งหมดอยู่ภายใต้มนต์สะกดของ Murata และภรรยาของเขา และความตั้งใจของพวกเขาสําหรับพวกเขาพิสูจน์ให้เห็นว่าน้อยกว่าเกียรติมาก 'Cold Fish' ของ Sion Sono เป็นหนังระทึกขวัญที่ยอดเยี่ยมและมีสไตล์ที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขันสีดําสยองขวัญทางจิตวิทยาและช่วงเวลาที่คาดไม่ถึง แรงบันดาลใจจากกรณีของ Sekine Gen และ Hiroko Kazama ผู้กระทําความผิดในคดีฆาตกรรมคนรักสุนัขไซตามะที่น่าอับอายภาพยนตร์เรื่องนี้เขียนโดย Sono และ Yoshiki Takahashi รู้สึกสดชื่นและสร้างสรรค์อย่างต่อเนื่องในแนวทางของเนื้อหา อารมณ์ขันมาเร็วและบ่อยครั้งแม้ว่าจะเป็นประเภทที่มืดมนไม่ใช่ทุกคนที่จะพบรสนิยมของพวกเขา แม้ว่าเรื่องราวจะเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมและความบ้าคลั่ง แต่ก็เกี่ยวกับการควบคุมเกี่ยวกับวิธีที่ Murata และภรรยาของเขาฝังตัวเองเข้าไปในชีวิตของ Syamotos โดยเปลี่ยนพวกเขาอย่างไม่อาจเพิกถอนได้ มันเป็นเรื่องราวที่บิดเบี้ยวและนองเลือดอย่างแน่นอน แต่มันก็เป็นสิ่งที่จะทําให้คุณคิดได้ ภายใต้การจ้องมองของ Sono Shinya Kimura นําเสนอภาพยนตร์ที่มีสไตล์และโดดเด่น มันเป็นงานบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติซึ่งใช้สีและเงาอย่างประเสริฐโดยเอ็มโพเรียมทางน้ําของ Murata ถูกถ่ายในรูปแบบที่น่าสนใจเป็นพิเศษ การออกแบบการผลิตที่เขียวชอุ่มของ Takashi Matsuzuka ทําให้สภาพแวดล้อมที่ดูมีรายละเอียดและสมจริงโดยร้านขายปลาทั้งสองแห่งนั้นโดดเด่นและโดดเด่นเป็นพิเศษ การออกแบบเครื่องแต่งกายของ Satoe Araki นั้นน่าสนใจน้อยกว่า แม้ว่าผลงานบางส่วนของเขาสําหรับนักแสดงหญิงจะยอดเยี่ยมและน่าจดจํา บรรณาธิการ Jun'ichi Itô เคยร่วมงานกับ Sono หลายครั้ง โดยล่าสุดใน 'Tokyo Vampire Hotel' ในปี 2017 และทั้งสองมีความสัมพันธ์ในการทํางานที่ประสบความสําเร็จ งานของ Itô นั้นใช้งานง่ายและเป็นจังหวะนําภาพยนตร์เรื่องนี้มารวมกันอย่างเชี่ยวชาญและทําให้รันไทม์เกือบสองชั่วโมงครึ่งบินผ่านไป ต้องกล่าวถึงคะแนนของ Tomohide Harada ด้วยเนื่องจากเป็นงานที่สวยงามและชวนให้นึกถึงที่เพิ่มความตึงเครียดและดราม่าของภาพยนตร์เรื่องนี้ ฮาราดะยังใช้ชิ้นส่วนจากมาห์เลอร์ที่ผสมผสานกับคะแนนดั้งเดิมของเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพและเสริมภาพยนตร์เรื่องนี้ 'Cold Fish' มีนักแสดงที่ยอดเยี่ยมทุกคนที่แสดงอยู่ด้านบนสุดของเกมของพวกเขา Mitsuru Fukikoshi รับบทเป็น Nobuyuki Syamoto ให้การแสดงความลึกและช่วงที่มีเหตุผลซึ่งจะสร้างความประทับใจให้กับทุกคนที่ดูภาพยนตร์เรื่องนี้ เขาเป็นคนตรงของชิ้นงานและเขาอุ้ม 'Cold Fish' ผ่านสถานการณ์ที่บ้าคลั่งและนองเลือดได้อย่างง่ายดายนักแสดงไม่กี่คนสามารถดึงออกได้ จากนั้นก็ตกใจและในที่สุดก็ตื่นเต้นฟูคิโคชิใช้อารมณ์ที่หลากหลายและไม่เคยเจอว่าไพเราะหรือเป่ามากเกินไป เดนเดนให้การแสดงในชีวิตของเขาในฐานะยูกิโอะมูราตะที่มีเสน่ห์น่ากลัวและค่อนข้างบ้าคลั่ง นําอารมณ์ขันและความสามารถพิเศษมาสู่ตัวละคร Murata ของ Denden เป็นพลังของธรรมชาติที่ดุร้ายราวกับพายุทอร์นาโดและทําลายล้างเหมือนสึนามิ เขายังชอบเล่นเป็นตัวละครที่ชั่วร้ายเช่นนี้เนื่องจากมีแววตาที่ไม่เคยมีมาก่อนในสายตาของเขา แม้ในฉากที่มืดมนที่สุด คุณจะรู้สึกเหมือนครอบครัว Syamoto ในตอนท้าย ทึ่งและสนุกสนานกับการแสดงที่ยอดเยี่ยมและเป็นชั้น ๆ ของเขา Megumi Kagurazaka ร่วมแสดงเป็น Taeko ภรรยาของ Syamoto และให้การแสดงที่สูงตระหง่านที่ไม่มีความไร้สาระที่ทั้งน่าจดจําและน่าหลงใหล แทโกะไม่น่ารักอย่างที่เขียนไว้ แต่คางุระซากะทําให้ตัวละครมีความสง่างามและความแข็งแกร่งจนเธอเกือบจะชนะใจคุณอย่างแน่นอน นักแสดงหลักคือ Asuka Kurosawa รับบทเป็น Aiko ภรรยาของ Murata ซึ่งไม่ได้รับการเหลียวแล คุโรซาวะน่าจะเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากการแสดงเฉพาะของเธอในฐานะรินโกะใน 'A Snake of June' ของ Shinya Tsukamoto แต่ผลงานของเธอใน 'Cold Fish' นั้นแข็งแกร่งกว่าการแสดงทั้งสองและสนุกสนานกว่าอย่างแน่นอน 'Cold Fish' ของ Sion Sono เป็นภาพยนตร์ตลกที่ยอดเยี่ยมและมืดมนที่มีเลือดและอารมณ์ขันมากมาย มีการแสดงที่โดดเด่นจากนักแสดงภาพที่ยอดเยี่ยมมีสไตล์และคะแนนที่ยอดเยี่ยมจาก Tomohide Harada ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นความสําเร็จทางเทคนิคและความคิดสร้างสรรค์ในทุกระดับ เนื้อหาสาระอาจทําให้ผู้ชมบางคนผิดหวัง แต่สําหรับผู้ที่ชอบตลกดําและกินเรื่องราวอาชญากรรมที่แท้จริง 'Cold Fish' เป็นอาหารที่แนะนําเป็นอย่างยิ่ง: อาหารอันโอชะในโรงภาพยนตร์
Shamoto ที่มีมารยาทอ่อนน่าสงสารติดอยู่ในธุรกิจพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําเล็ก ๆ ของเขากับภรรยาที่ร้อนแรง แต่ผิดหวังและลูกสาววัยทีนของเขาที่เกลียดชังแม่เลี้ยงของเธอและไม่มีอะไรนอกจากดูถูกพ่อของเธอ ในชีวิตของพวกเขาคําราม Murata, พูดเร็ว, คลุมเครือ sleazy, แต่คู่แข่งที่เป็นมิตรแปลก, ที่เป็นเจ้าของมากเนียน, ธุรกิจพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําขนาดใหญ่. และบางทีเขาอาจมีสิ่งอื่น ๆ เกิดขึ้นเล็กน้อยในด้านข้างในหลาย ๆ ด้านมากกว่าหนึ่งวิธี Shamoto กําลังจะได้ขี่ชีวิตของเขาและเขาจะไม่สนุกกับมัน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะพอดีกับหมวดหมู่ที่เรียบร้อยใด ๆ หนังสยองขวัญส่วนหนึ่งตลกสีดํา (ตลกมากในบางครั้ง) ภาพยนตร์ฆาตกรต่อเนื่องส่วนหนึ่งที่มีเรื่องพาดพิงมากมายเกี่ยวกับธุรกิจและสังคมญี่ปุ่น และยังเป็น hoot -- การแสดงที่ยอดเยี่ยมและทิศทางช่วยให้คุณติดยาเสพติดเป็นภาพยนตร์ที่ได้รับ gorier และ gorier นักแสดงทั้งหมดมีความน่าสนใจในฐานะกลุ่มคนธรรมดาที่ดูเหมือนจะมีความผิดปกติทางบุคลิกภาพที่สําคัญทั้งสองด้าน และมันก็ไม่ชัดเจนว่าใครคือโรคจิตตัวจริง มีเพียงปลาเท่านั้นที่ดูปกติ นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์สําหรับทุกคนอย่างแน่นอน แต่ถ้าคุณชอบหนังตลกสีดําและมีท้องที่แข็งแรงสําหรับเลือดที่ดูสมจริงมากสิ่งนี้จะทําให้คุณฟุ้งซ่านเป็นเวลา 140 นาทีหรือมากกว่านั้น
คุณโซโนะเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ที่แน่วแน่ ประวัติย่อของเขาเต็มไปด้วยตัวละครแปลก ๆ สถานการณ์ที่ผิดธรรมชาติและการบิดที่มาหาคุณจากที่ไหนเลย เรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริงเกี่ยวกับคู่รักซาดิสต์ที่ฆ่าคนรักสุนัข (ความจริงแปลกกว่านิยาย) ในภาพยนตร์เรื่องนี้คุณชาโมโตะ (มิตสึรุฟุคิโคชิ) เป็นเจ้าของร้านขายปลาเขตร้อน ภรรยาคนที่สองของเขาคือ Taeko (Asuka Kurosawa ที่น่าทึ่งซึ่งเป็นดาวเด่นของ "A Snake Of June) ที่น่าทึ่งและ Mitsuko ลูกสาวของเขาอาศัยอยู่กับเขา มิตสึโกะขโมยของในร้านและถูกข่มขู่จากตํารวจ แต่นายมูราตะ (ผู้อยู่เหนือเดนเดนด้านบน) ชักชวนเจ้าของร้านให้ปล่อยเธอไป ปรากฎว่ามุราตะเป็นเจ้าของร้านขายปลาเขตร้อนขนาดใหญ่และตกลงที่จะให้มิตสึโกะทํางานให้เขา หากฟังดูสมบูรณ์แบบเกินไปเหมือนเหตุการณ์พลิกผันที่สมบูรณ์แบบ มันคือ. ในที่สุดนายชาโมโตะก็เอนเอียงไปทางมูราตะ แต่ตอนนั้นเขาลึกเกินไป ไม่ใช่สําหรับคนใจอ่อน แต่เป็นหนังสยองขวัญ/ดราม่าที่โลดโผนบางครั้งเต็มไปด้วยเลือดโดยมีหนังตลกสีดําเล็กน้อยโยนเข้ามา การแสดงนั้นดีมากอย่างสม่ําเสมอ คุ้มค่ากับเวลาของคุณโดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับผู้ชื่นชมผลงานของนายโซโนะ แต่ไม่ใช่สําหรับทุกคน
ในสิ่งที่น่าจะเป็นภาพยนตร์ที่โหดร้ายที่สุดในปีนี้ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของ Sion Sono Cold Fish อ้างว่าในตอนแรกว่า "สร้างจากเรื่องจริง" การทําวิจัยเล็ก ๆ น้อย ๆ พบว่ามันขึ้นอยู่กับเรื่องราวของฆาตกรต่อเนื่องแม้ว่าผู้เพาะพันธุ์สุนัขแทนที่จะเป็นปลา แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า Sono น่าจะไม่ได้ใช้เสรีภาพบางอย่างในเรื่องของเขาแม้ว่า (หรือด้วยความช่วยเหลือของ) การ์ดชื่อเรื่องเหล่านั้นจะบอกว่าวันที่และเวลานั้นสะดวกแค่ไหนและเมื่อพูดถึงเวลากระทืบที่แท้จริงของความบ้าคลั่งในจุดสุดยอดของภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มีรหัสเวลาหยุดดูบนหน้าจอที่ทํางานแม้กระทั่งมิลลิวินาทีเพื่อนับถอยหลังของเหตุการณ์ มันเป็นเคล็ดลับที่เรียบร้อยอาจเป็น 'อุปกรณ์' ที่แท้จริงเพียงเครื่องเดียวที่ Sono ยอมให้ตัวเองท่ามกลางความซื่อสัตย์ที่เปลือยเปล่าของอารมณ์ของตัวละคร เป็นเรื่องราวของเจ้าของร้านขายปลาสองคนคนหนึ่งขี้อาย แต่ 'ปกติ' Shamoto (Mitsuru Fukikoshi) สามีกับภรรยาคนที่สอง (Kagurazaka ที่สวยงาม) และพ่อของลูกสาวที่ไม่ใช่ของเธอ ลูกสาวของเขาถูกจับได้ว่าขโมยของในร้านในคืนหนึ่ง แต่ได้รับความสนใจที่ร้านของ Murata (Denden) เจ้าของร้านขายปลาคนอื่น ๆ ที่ดัง แต่ดูร่าเริง เขาดูอวดดีเกินไปที่จะอบอุ่น แต่ก็เป็นมิตรพอที่จะเชิญพวกเขาไปที่ร้านของเขาซึ่งมีปลาและปลาแปลกใหม่มากกว่าของ Shamoto ถึงห้าเท่า พลวัตบนพื้นผิวดูเหมือนจะเป็นเหมือนหนึ่งในเรื่องราวม็อบที่เสมียนร้านเล็ก ๆ พบกับ Big Guy ในเมือง ปรากฎว่าไม่ไกลเกินสมมติฐาน หลังจากที่มุราตะโน้มน้าวให้ลูกสาวของชาโมโตะกลายเป็นหนึ่งใน 'สาว ๆ' ของเขาที่ทํางานที่ร้านขายปลา (และท่ามกลางสิ่งที่ 'ทําความรู้จักกับครอบครัว' ของเขามีทางของเขากับภรรยาของชาโมโตะ) เขาก็ลากผู้ชายที่อ่อนโยนเข้าไปในงานอดิเรกที่มืดมนของเขา: เขาฆ่าผู้คนเขาและภรรยาของเขาไอโกะ (คุโรซาวะฟองสบู่) ซึ่งรับร่างจากผู้ชายที่มองมูราตะผิดวิธีที่จะสับเขาเป็นชิ้นเล็ก ๆ และหกชิ้นส่วนลงในแม่น้ําใกล้เคียง ในขณะที่มุราตะดูเหมือนจะสนุกกับตัวเองอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับไอโกะที่ยุ่งเหยิงและหัวเราะคิกคักเช่นเดียวกับเจ้านายเจ้าของร้านขายปลาที่ร่ํารวยกว่ารอบ ๆ "เด็กฝึกงาน" ของเขา ชาโมโตะไม่รู้จะทําอย่างไร เขาคิดว่าย้อนกลับไปบนโลกมีอายุ 4.6 พันล้านปีและจะสิ้นสุดในอีก 4.6 พันล้านปีโดยจ้องมองไปที่ดวงดาวในท้องฟ้าจําลอง... หากคุณคุ้นเคยกับความพยายามก่อนหน้านี้ของ Sono - Suicide Club, Love Exposure ส่วนใหญ่แย่ลงและดีขึ้นคุณอาจรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แล้วอีกครั้งอาจจะไม่ ซึ่งแตกต่างจากภาพยนตร์เหล่านั้น Sono ในการเคลื่อนไหวที่ค่อนข้างฉลาดไม่ได้รู้สึกถึงความรุนแรงและคราบเลือดและเชื่อคุณฉันมีมากมายที่จะไปรอบ ๆ เนื่องจากเขาพยายามที่จะยึดติดกับสุนทรียศาสตร์ที่ค่อนข้างสมจริงมากกว่าความรู้สึกของมหากาพย์ Love Exposure เขาดึงตัวละครของเขาออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น และบางครั้งการแสดงก็เหนือกว่า (แน่นอนว่ามาจากเดนเดนที่เคี้ยวทิวทัศน์ได้เร็วกว่าโซโนะสามารถขีดเส้นให้เขาเห่าได้) แต่ไม่ถึงจุดที่เราถูกดึงออกมาจากช่วงเวลาที่แปลกประหลาดของภาพยนตร์เรื่องนี้... นั่นคือจนถึงครึ่งชั่วโมงสุดท้ายเมื่อมันเข้าสู่โหมดกอนโซทั้งหมด สิ่งนี้มีประโยชน์อย่างยิ่งเนื่องจาก Sono กําลังจัดการกับสิ่งที่น่าทึ่งบนหน้าจอ: การล่วงละเมิดการข่มขืนความวิกลจริตผลงาน มันอาจจะบอกว่าภาพโปสเตอร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้เกือบจะเหมือนกัน (และอาจไม่ใช่โดยบังเอิญ) กับภาพสําหรับ Straw Dogs ของ Sam Peckinpah ซึ่งเป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่บรรจุทุกอย่างภายในแล้วระเบิดเมื่อผลักไปที่ขอบ สําหรับชาวญี่ปุ่นและสําหรับตัวละครที่มีอารมณ์เหมือน Shamoto ที่เพิ่งเปิดตัวเท่านั้นที่มองไปที่ดวงดาวผู้ชายอย่าง Murata เป็นทั้งสิ่งที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับเขา (ดีที่สุดเช่นเดียวกับที่เขาเปิดใจในที่สุดอารมณ์แย่ที่สุดในชีวิตของเขาจะอยู่ในความทุกข์ยากและความบ้าคลั่งตลอดไป) สภาพอากาศหนาวเย็นมีความรุนแรงและเนื้อหารุนแรง แต่มีจุดแข็งเกี่ยวกับความรับผิดชอบของมนุษย์และความผิดปกติของครอบครัว
Nobuyuki Shamoto (Mitsuru Fukikoshi) เจ้าของร้านขายปลาเขตร้อนที่เจียมเนื้อเจียมตัวอาศัยอยู่กับลูกสาววัยรุ่นที่น่ารักของเขา Mitsuki (Hikari Kajiwara) และภรรยาคนที่สองที่ร้อนแรงอย่างน่าประหลาดใจ Taeko (Megumi Kagurazaka); น่าเศร้าที่ผู้หญิงในชีวิตของเขาไม่เห็นตาต่อตา (พูดอย่างอ่อนโยน) เมื่อมิตสึโกะถูกจับได้ว่าขโมยของในร้าน ยูกิโอะ มูราตะ (เดนเดน) นักธุรกิจที่ประสบความสําเร็จซึ่งขายสัตว์น้ําแปลกใหม่ก็ก้าวเข้ามาและพามิสึกิออกไปพร้อมกับคําเตือน Murata ที่มีเสน่ห์มีเสน่ห์และมีไหวพริบใช้สิ่งนี้เป็นโอกาสที่จะเริ่มจัดการกับครอบครัว Shamoto ที่กตัญญูโดยเสนองานให้ Mitsuki ที่สิ้นหวังเป็นหนึ่งในสาวร้านของเขา (ทุกคนสวยและสวมเสื้อกั๊กรัดรูปและกางเกงขาสั้น!) เขาวางยาพิษพวกเขาจากนั้นด้วยความช่วยเหลือจากไอโกะภรรยาที่เชื่อฟังและค่อนข้างเซ็กซี่ของเขานําศพไปที่กระท่อมห่างไกลซึ่งเขาทําให้พวกเขา 'หายไป' (เช่นสับพวกเขาเผากระดูกและโรยซากในป่า) เมื่อมุราตะยืนยันว่ายูกิโอะช่วยกําจัดเหยื่อเขาก็ตกใจและกลัวเกินไป ตอนนี้ในฐานะผู้สมรู้ร่วมคิดในการฆาตกรรมเขาพบว่าตัวเองติดอยู่กับ Murata ที่น่ากลัวและตรงไปตรงมา — กลัวไม่เพียง แต่สําหรับตัวเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชีวิตของภรรยาและลูกสาวของเขาด้วย อย่างไรก็ตามผู้ชายสามารถถูกผลักได้จนถึงตอนนี้: หลังจากการเยี่ยมชมกระท่อมที่ปั่นป่วนท้องอีกหลายครั้งการเรียนรู้เรื่องการนอกใจของภรรยาของเขาการทุบตีจากมูราตะและถูกบังคับให้มีเพศสัมพันธ์กับไอโกะ (คนจน!) โนบิยูกิก็ตะครุบโจมตีนายและนางมูราตะด้วยบิโร่ (ไม่ใช่อาวุธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบางที แต่มันทําเคล็ดลับ) ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ยูกิโอะมูราตะจะหายตัวไปโดยที่นางมูราตะมีความสุขเกินกว่าจะช่วยเหลือได้อย่างชัดเจนโดยข้อเท็จจริงที่ว่าโนบิยูกิได้เติบโตเป็นคู่ในที่สุด โนบิยูกิที่มีอํานาจในขณะนี้ยังกําหนดเกี่ยวกับการยืดภรรยาและลูกสาวที่เนรคุณของเขาโดยใช้วิธีการที่ไม่ถูกลงโทษโดยที่ปรึกษาแนะแนวครอบครัวส่วนใหญ่ ความคิดเห็นอื่น ๆ ที่นี่ใน IMDb แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับประสบการณ์การรับชมที่รุนแรง Cold Fish คือการฆาตกรรมที่โหดร้ายการสูญเสียอวัยวะทางร่างกายการข่มขืนและเลือดที่ใบหน้าของคุณ แต่ในขณะที่มันไม่แน่นอนสิ่งที่ผมเรียกว่าครอบครัวดูผมไม่ได้หลงใหลมากเกินไปโดยเนื้อหาที่รุนแรงพบว่ามากของภาพยนตร์ตลกมืดมากกว่ารบกวน (แต่แล้วฉันได้ดูหนังเอเชียที่น่าสยดสยองไม่กี่ในเวลาของฉันและฉันอาจจะตาด desensitised) อันที่จริงฉันพร้อมที่จะยกเลิกภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นแฟนตาซีที่เติมเต็มความปรารถนาที่ห่างไกลและยาวนานสําหรับผู้ชายญี่ปุ่นที่ตกต่ําเมื่อฉันตัดสินใจดูการสัมภาษณ์กับนักข่าวสืบสวน Jake Adelstein บนแผ่นดิสก์พิเศษซึ่งเป็นสิ่งที่เปลี่ยนการรับรู้ของฉันเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้เล็กน้อย แม้ว่าจุดเริ่มต้นของ Cold Fish จะระบุว่ามันสร้างจากเรื่องจริง แต่ฉันได้นําสิ่งนี้ด้วยเกลือเล็กน้อย (ภาพยนตร์หลายเรื่องอ้างสิทธิ์ในป่านี้) เมื่อมันเกิดขึ้นสิ่งที่ผู้กํากับ Shion Sono พรรณนาส่วนใหญ่พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ได้ห่างไกลจากความจริง (อย่างน้อยก็จนกว่า Nobiyuki จะตะครุบ) ทําให้ภาพยนตร์ของเขาหนาวเหน็บมากขึ้นในการหวนกลับ
หลังจากตกใจและเปลี่ยนแปลงใน "Visitor Q" ที่ล่วงละเมิดของ Miike เมื่อสิบปีก่อนฉันพบภาพยนตร์ที่ตีฉันอีกครั้งในหน้าและฉันจะคิดถึงวันสัปดาห์เดือนและปีต่อ ๆ ไป อีกครั้งที่เทศกาลภาพยนตร์แฟนท์เอเชีย และอีกครั้งมันเป็นภาพยนตร์ญี่ปุ่น ในบันทึกด้านศิลปะของญี่ปุ่นหากคุณต้องการเห็นบางสิ่งที่วิกลจริตในโรงละครแบบดั้งเดิมโปรดดูบทละครสังคมสังคมสมัยใหม่ที่ไร้คําพูดของ Daisuke Miura และ sexmore "Yume no shiro" ซึ่งฉันมีโอกาสได้เห็นในปีนี้กับฝูงชนที่ขายหมด 18+ หากคุณคิดว่า "ชมรมฆ่าตัวตาย" ของ Shion Sono นั้นแปลกคุณจะประหลาดใจมาก คราวนี้โซโนะลึกเหมือนโซนาร์ หลังจากได้เห็น "ปลาเย็น" (aka Tsumetai nettaigyo) ฉันก็มีสารเคมีฮอร์โมนและสารสื่อประสาทที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในร่างกายของฉันสูง ฉันมีความสุขฉันหัวเราะมาก (ในแบบอารมณ์ขันที่มืดมนมาก) และฉันก็ผลักดันขีด จํากัด ของฉันและผลักดันอย่างต่อเนื่องในระหว่างภาพยนตร์ มันเป็นชนิดของภาพยนตร์ที่น่ายินดีหลังบาดแผลซินโดรม ฉันพูดถึงเรื่องนี้อย่างกว้างขวางกับเพื่อนผู้ชื่นชอบภาพยนตร์ของฉันเซเรน่าที่สนุกกับมันมากพอ ๆ กับฉันและบังเอิญอาศัยอยู่ในเอเชียเป็นเวลา 18 เดือน มันน่าทึ่งมากที่สามารถแบ่งปันประสบการณ์กับเธอ (คิดพูดคุยหัวเราะกรามหย่อนกลัวไม่เชื่อแปลก ๆ ฯลฯ ) และพูดคุยกันอย่างมีส่วนร่วมหลังจากนั้นในทุกด้านภาพยนตร์และวัฒนธรรม หลังจากคืนนั้นฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้ว ฉันยังไม่แน่ใจว่าฉันได้ย่อยมันอย่างสมบูรณ์ แต่ฉันแน่ใจว่าฉันสนุกกับมันอย่างถี่ถ้วนและถึงเวลาที่ฉันแบ่งปันความคิดของฉันกับมันโดยไม่ให้มากเกินไป ประการแรกเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่ค่อนข้างเรียบง่ายและตรงไปตรงมา ครอบครัวปกติที่มีปัญหาครอบครัวปกติพบกับคู่รักที่แปลกประหลาดและเป็นมิตร ทุกอย่างเกิดขึ้นจริงและเราเริ่มดําเนินการในโลกนี้อย่างพร้อมเพรียง โลกของปลาแปลกใหม่และดาราศาสตร์ของภรรยาร้อนใหม่และลูกสาวที่เหินห่างของค่าเฉลี่ยและฝนที่ใคร่ครวญ เราพบบางสิ่งที่แปลก แต่ไม่แปลกไปกว่าชีวิตของเรามากนัก นอกจากนี้เรายังเพลิดเพลินไปกับความผูกพันอย่างรวดเร็วที่เกิดขึ้นระหว่างคนแปลกหน้าความสามารถพิเศษและปริศนา จากนั้นสิ่งต่าง ๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและก่อนที่คุณจะรู้ว่าคุณอยู่ที่นั่นสับสนเป็นเวลาสองชั่วโมงครึ่ง กระนั้นทุกอย่างก็ดําเนินไปอย่างเป็นระบบองค์ประกอบทั้งหมดถูกวางไว้อย่างเชี่ยวชาญไม่มีอะไรอยู่ในใบหน้าของคุณอย่างไม่มีเหตุผล ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามการวนเวียนไปสู่ความโกลาหลด้วยความสง่างาม ดนตรีเหมาะกับทุกฉากและเปล่งประกายอย่างเห็นได้ชัดในหลายโอกาส การถ่ายทําภาพยนตร์ครอบคลุมจินตนาการของเรา ผู้กํากับเล่นกับความคิดและอารมณ์ของเรา นักแสดงดื่มด่ํากับตัวละครของพวกเขาในขณะที่อยู่ในสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้ ทุกอย่างเชื่อได้ เรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริง แต่นี่เป็นเรื่องจริงระทึกขวัญระทึกขวัญที่สมจริงกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย Michael Jackson ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ และใช่บางคนตายในภาพยนตร์เรื่องนี้ คําถามคือใครอย่างไรและทําไมและโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการส่งมอบโดยเจตนา ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความลึกพร้อมอุปมาอุปมัยและการเปลี่ยนแปลงมากมาย มันเป็นจิตวิทยามากในวิสัยทัศน์ของมัน มันตัดผ่านอึเหมือนแผลลําไส้ใหญ่ ในท้ายที่สุดไม่มีอะไรขาดหายไป ความสมบูรณ์แบบ ความสมบูรณ์แบบคนใกล้ชิดโปรดงดเว้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ทําให้คุณมีคราบที่สวยงาม
แม้ว่าตัวเอก (Shamoto) จะเป็นผู้ใหญ่ แต่โดยพื้นฐานแล้วนี่เป็นภาพยนตร์ที่กําลังจะมาถึงในโลกที่ถึงวาระ ชาโมโตะได้รับการแนะนําให้รู้จักกับมูราตะโรคจิต ดูเหมือนว่าทุกคนจะทําในสิ่งที่มูราตะต้องการให้พวกเขารวมถึงภรรยาและลูกสาวของชาโมโตะ ชาโมโตะพยายามขัดขืนข้าวเพื่อบอกว่า 'ฉันไม่อยากให้สิ่งต่างๆ เป็นแบบนี้' แต่เขาพบว่าตัวเองอยู่คนเดียวกับทุกสิ่งและต้องเรียนรู้ความจริงที่ไม่พึงประสงค์บางอย่างเกี่ยวกับโลก นี่เป็นภาพยนตร์ที่เยือกเย็นมากและเหนือกว่าในการปฏิเสธ บางครั้งอาจเป็นเรื่องยากที่จะดู แต่ความรุนแรงนั้นไม่สมเหตุสมผล มันทําหน้าที่ตามวัตถุประสงค์ ตอนจบ (ยอดเยี่ยม) จะไม่ส่งผลกระทบเหมือนกันหากไม่มีสิ่งที่มาก่อน แม้ว่านี่จะเป็นภาพยนตร์ที่บ้าคลั่งและล้นหลามเกี่ยวกับฆาตกรโรคจิต แต่ก็ใช้สิ่งนั้นเป็นกรอบในการแก้ไขปัญหาที่เป็นสากลมากขึ้นของการละเมิดอํานาจการพึ่งพาและความรับผิดชอบ ฉันมักจะไม่เขียนรีวิวที่นี่ แค่ต้องการปกป้องภาพยนตร์ที่ดีมากน่าเศร้าและกระตุ้นความคิด นี่ไม่ใช่แค่เลือดสาดมากขึ้นเพื่อประโยชน์ของกอร์
Nobuyuki Syamoto (Mitsuru Fukikoshi) สับสนกับชีวิตกับภรรยาใหม่ลูกสาวที่ขโมยของในร้านและร้านขายปลาตัวเล็ก ๆ ที่หยาบคาย เขาถูกลิขิตไว้เพื่ออะไรนอกจากความเบื่อหน่ายและการดูดาว เขาได้ติดต่อกับยูกิโอะ มูราตะ (เดนเดน) ซึ่งเป็นบุคคลที่มีสังคมสงเคราะห์กับซูเปอร์มาร์เก็ตปลาที่มีพนักงานของบูซอมและสาวน้อยที่สวมเสื้อคลุม เขาพา Syamoto ไปอยู่ใต้ปีกของเขาและแนะนําให้เขารู้จักกับงานอดิเรกของเขา - ฆ่าคน นี่คือหนังตลกสีดําที่ไม่เคยเบื่อและมีฉากที่ดีจริงๆ ในหนึ่งครอบครัวของชายที่หายตัวไปเข้ามากับเพื่อนยากูซ่าของพวกเขา ในขณะที่ยูกิโอะกําลังโชว์ภรรยาของเขาอยู่ในห้องถัดไปกับลูกสาวของ Syamoto ในกระบวนการเกลี้ยกล่อมเธอ กล้องไปมายกระดับความตลกขบขันจนกว่าพวกเขาจะส่งครอบครัวบรรจุ การเปลี่ยนแปลงของ Syamoto เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและดุร้ายด้วยการกระทําที่กรามลดลงในที่สุด ระดับเลือดและคราบเลือดเพิ่มขึ้นถึงระดับใหม่และมันแปลกประหลาดมากจนคุณไม่สามารถละสายตาไปได้
ทุกครั้งที่ฉันเจอชื่อที่พูดกับฉัน ตอนนี้อย่าเอาฉันไปในทางที่ผิดฉันไม่ได้หมายความว่าฉันสามารถเกี่ยวข้องกับมันได้ แต่มันส่งข้อความและเตือนเราถึงสิ่งที่มนุษย์เรามีความสามารถจริงๆ ในความมืดของภาพยนตร์ฮอลลีวูดทุกเรื่องภาพยนตร์แอ็คชั่นญี่ปุ่นและโรแมนติกคอมเมดี้ที่ท่วมท้นบ็อกซ์ออฟฟิศเป็นภาพยนตร์สีดําขนาดเล็กและแหลมที่รอให้ผู้ที่สามารถจัดการได้ นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์สําหรับผู้ที่ชอบเลือดที่ไร้สติเช่น Saw หรือ Hostel แต่มันเจาะลึกเข้าไปในความมืดที่มนุษย์เราสามารถตกหลุมพรางได้และไม่ทําให้เราออกไปแม้แต่ครั้งเดียว มีคนเขียนว่าคนที่ชอบหนังแนวดาร์กคอเมดี้อาจจะชอบหนังเรื่องนี้ผมว่าถ้าคุณเอาเรื่องนี้มาเป็นหนังตลกแนวดาร์กคอมเมดี้คุณก็พลาดประเด็นของหนังและไม่ควรดูตั้งแต่แรก เพื่อจุดประสงค์นั้นมี "ความบันเทิง" ที่เต็มไปด้วยเลือดมากขึ้นเพื่อหัวเราะหรือหัวเราะคิกคัก หากคุณเป็นแฟนตัวยงของหนังระทึกขวัญที่มืดมนด้วยละครและตัวละครที่มีความลึกคุณจะรักภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างแน่นอน คนอื่นอาจรักมันเช่นกัน แต่อย่างน้อยที่สุดคุณไม่ควรดูสิ่งนี้หากคุณมีหัวใจที่อ่อนแอและนั่นไม่ใช่แค่เพราะเลือดในภาพยนตร์เรื่องนี้เท่านั้น ฉันจะไปไกลถึงขนาดที่จะบอกว่าในแง่ของความมืดในบรรยากาศแม้แต่ไตรภาคล้างแค้นก็ไม่ได้เข้ามาใกล้ สิ่งนี้ชัดเจนยิ่งขึ้นเนื่องจากความจริงที่ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีพื้นฐานมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างแท้จริง ฉันจะไม่เจาะลึกเรื่องราวของหนังเพราะตัวฉันเองรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อได้ยินเกี่ยวกับภาพยนตร์เช่นนี้ ฉันหวังว่าฉันได้รับความช่วยเหลือและคุณจะพร้อมที่จะเห็นสิ่งที่อาจเป็นภาพยนตร์ที่มืดมนที่สุดของคุณ (ถ้าคุณไม่สามารถลองหัวเราะได้)
Cold Fish เป็นภาพยนตร์ที่ฉันรู้สึกคันจริงๆที่จะเห็นไม่จําเป็นต้องเป็นเพราะเรื่องราวของมัน แต่เป็นเพราะประเภทของมัน: เอเชียเอ็กซ์ตรีม หลังจากใช้เวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาในการขุดลอกผ่าน Burst City, Death Powder และ 964 Pinocchio ฉันกระตือรือร้นที่จะเห็นว่าการเล่าเรื่องประเภทนี้มีความคืบหน้าอย่างไร นอกจากนี้ในขณะที่ฉันกําลังมีส่วนร่วมในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติในเมืองของฉันฉันต้องการสิ่งที่อันตรายเล็กน้อยท่ามกลางสารคดีและละครเพียงเพื่อเพิ่มรสชาติเล็กน้อย ไม่จําเป็นต้องพูดว่าฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการและอาจมากกว่าที่ฉันสนใจที่จะเป็นพยาน แม้ว่าฉันจะเป็นผู้ชมภาพยนตร์ที่สามารถชื่นชมเลือดและความกล้าและความเลวทราม แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังคงสามารถทดสอบขอบเขตของรสนิยมส่วนตัวของฉันได้และฉันก็ออกมาจากมันด้วยอารมณ์ที่หลากหลายบางสิ่งที่ฉันชอบอย่างแท้จริงในขณะที่คนอื่น ๆ ผลักดันเส้นที่ฉันวาดขึ้นเพื่อตัวเองว่าฉันสามารถจัดการอะไรได้บ้างในภาพยนตร์ ฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้พบภาพยนตร์ที่ท้าทายฉัน แต่ตอนนี้มันจบลงแล้วที่ฉันสามารถพูดได้ไกลเกินไป! ปลาเย็นเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อที่เพิ่งแต่งงานใหม่ชื่อ Shamoto ที่เข้าสู่ธุรกิจกับพนักงานขายปลาเขตร้อนที่อุดมสมบูรณ์และแปลกประหลาดชื่อ Murata ไม่นานก่อนที่ธุรกิจจะเปรี้ยวเพราะเราพบว่าพนักงานขายคนนี้ชอบฆ่าคนที่ท้าทายเขาและเกณฑ์ตัวเอกของเราเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยความกลัวและความตกใจ เมื่อมูราตะเริ่มออกนอกลู่นอกทางผู้คนมากขึ้นเรื่อย ๆ ชาโมโตะพบว่าตัวเองถูกดึงลึกเข้าไปในอาชญากรรมโดยนักฆ่าที่บ้าคลั่งคนนี้กับอาชีพการงานและครอบครัวของเขาตกอยู่ในความเสี่ยงหากเขาแสดงสัญญาณของการทรยศ ชาโมโตะสามารถหาทางออกจากสถานการณ์นี้ได้อย่างสมเหตุสมผลหรือจะลงเอยด้วยฆาตกรหินเย็นเหมือนคนที่อ้างว่าได้พบเด็กฝึกงานของเขา ในการชมคุณจะต้องดําดิ่งลงไปในน้ําเลือดของปลาเย็นและดูว่ากัดอะไร โอเคโอ้โห! หวัดดี! หยุดก่อน! ภาพยนตร์เรื่องนี้ดุร้ายและดิบและบ้าคลั่ง มีความเลวทรามและความรุนแรงมากมายตลอดทั้งเรื่อง ส่วนใหญ่ผลักดันขอบเขตของรสนิยมจนถึงจุดที่ผู้ชมหลายคนทิ้งไว้ครึ่งทาง และอีกหลายคนในระหว่างการแสดงครั้งสุดท้าย มันไม่ใช่หนังที่ท้องง่ายเพราะเกือบจะในทันทีที่เราได้รับการปฏิบัติต่อฉากข่มขืนซูโดที่ยาวเหยียดซึ่งทั้งหมดรวมกันไม่สงบแปลกและน่ากลัว จากที่นี่สิ่งต่าง ๆ ก็บ้าคลั่งมากขึ้นเมื่อเราถูกใส่กุญแจมือและใส่กุญแจมือกับบุคลิกที่ดังและโอ้อวดของ Murata นี่เป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมและการแสดงที่สามารถทํางานได้ในภาพยนตร์และวัฒนธรรมประเภทนี้เท่านั้น Murata นั้นแปลกประหลาดเหนือด้านบนและลงความชั่วร้ายในบางครั้ง แต่มันสมบูรณ์แบบมากภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องการตัวละครที่สดใสและบ้าคลั่งเพื่อให้เป็นองค์ประกอบตลกสีดําที่จําเป็นและมันก็มีสิ่งนั้นและอื่น ๆ อีกมากมาย ในโลกที่สมบูรณ์แบบผู้ชายคนนี้จะได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมการแสดงที่น่าเศร้าเช่นนี้หายไปในการแปลแม้ว่ามูราตะจะสั่งการและควบคุมภาพยนตร์ตลอด นอกจากนี้ยังเป็นประโยชน์ที่นักแสดงนําของเราไม่ได้ถูกทําให้เป็นเนื้อหรือแสดงเกือบเช่นกัน ตัวเอกของเราขาดองค์ประกอบสําคัญของการยอมรับความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาต่อตัวเองหรือคนที่เขาไว้วางใจ มันยากที่จะบอกสิ่งที่เกิดขึ้นในใจของ Shamoto ซึ่งทําให้การกระทําทั้งหมดของเขาค่อนข้างงวย Shamotot เงียบเกินไปนานเกินไปที่จะหาเหตุผลใด ๆ ในการกระทําของเขา คู่หญิงคนอื่น ๆ เขียนไม่ดีฉันพยายามชอล์กมันถึงวัฒนธรรมของผู้หญิงที่เชื่อง แต่นั่นไม่ได้ครอบคลุมถึงความเป็นกลางและโง่เขลาของตัวละครหญิงทั้งหมด พวกเขามีชีวิตอยู่เพื่อและถูกทารุณกรรม (อย่างโหดร้าย) โดยผู้ชายที่พวกเขาอ้างว่ารัก ไม่มีคุณภาพการไถ่ถอนแม้แต่ตัวเดียวในตัวละครเหล่านี้และแม้แต่พระเอกของเราก็ไม่เต็มใจที่จะเป็นหนึ่งเดียวซึ่งชัดเจนยิ่งขึ้นในการกระทําที่น่าสยดสยองครั้งสุดท้าย การแสดงครั้งสุดท้ายของภาพยนตร์เรื่องนี้ทําให้หัวใจของฉันเต้นแรงด้วยมือที่ปิดปากเพื่อยับยั้งความตกใจของตอนจบที่นองเลือดและนองเลือดที่สุดเรื่องหนึ่งที่ฉันเคยเห็นในภาพยนตร์ ที่กล่าวว่าฉันชอบทิศทางที่มันใช้ในตอนท้ายโดยเปลี่ยนไปใช้หนังระทึกขวัญนองเลือดที่ทําให้ฉันสะดุ้งจากฉากของมัน ยังมีบางสิ่งที่ฉันรู้สึกมีแนวโน้มที่จะวาดเส้นที่ เท่าที่ภาพการข่มขืนในภาพยนตร์ไปฉันสามารถบอกตัวเองได้ว่ามันเป็นเพียงภาพยนตร์ แต่ถึงกระนั้น Cold Fish ก็ทําให้ผู้ชมต้องพบกับฉากข่มขืนที่โหดร้ายซึ่งดําเนินไปอย่างยาวนานและไกลเข้าไปในดินแดนที่วิปริตและผิดที่มันยากที่จะรับหรือแม้กระทั่งพิสูจน์ว่าเป็นความบันเทิงที่ถูกต้อง ผมไม่ได้บอกว่าอย่าทํา แต่ผมกําลังบอกว่าอย่าเชิดชูมัน และผมรู้สึกว่ามันอาจเกิดขึ้นที่นี่ เรื่องราวและวงดนตรีกัน, ภาพยนตร์เรื่องนี้มีทิศทางที่ค่อนข้างซับซ้อน, คะแนนที่ใช้อย่างสมบูรณ์แบบและการตัดต่อที่ยอดเยี่ยม, ภาพยนตร์เรื่องนี้เปลี่ยนจากน่าขนลุกเป็นอาชญากรและรู้สึกถูกต้องในการทําเช่นนั้น, ภาพยนตร์ที่สร้างเหตุการณ์หายนะอย่างราบรื่น. ผมชอบภาพยนตร์โดยรวม แต่มีปัญหากับบางส่วนของเนื้อหา (หรืออย่างน้อยระยะเวลาของมัน) ที่เกิดขึ้นภายใน ดังนั้นในขณะที่ฉันสามารถนั่งลงและพูดว่าว้าวนั่นคือภาพยนตร์ที่ผลักดันและทดสอบฉันในฐานะผู้ชมฉันคิดว่าคนอื่น ๆ อาจไม่ต้องการรบกวนในขณะที่คนอื่น ๆ อาจวิ่งไปห้องน้ํา ภาพยนตร์เรื่องนี้มีไว้สําหรับแฟน ๆ สยองขวัญไม่ยอมใครง่ายๆและแฟน ๆ ของภาพยนตร์สุดขั้ว คนที่ชอบพล็อตของพวกเขาในด้าน tamer โปรดคัดท้ายที่ชัดเจนนี้เป็นภาพยนตร์นองเลือด goriest ฉันเคยเห็นในปีนี้หรือแม้กระทั่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทั้งหมดที่ฉันรู้คือในตอนท้ายฉันตกใจและกลัวสิ่งที่ฉันได้เห็น เป็นผลงานที่น่ารังเกียจและน่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริงซึ่งสร้างขึ้นด้วยทักษะแต่ยังขาดความรู้สึก ดูถ้าคุณชอบเลือดของคุณโดยแกลลอน
